Παρακολουθώ το Π-σκέψεις

Η διάνοια φτάνει στην τρέλα τόσο εύκολα! Τί τις χωρίζει; Σκέφτομαι να φτάνω σε άγνωστα παλάτια μα να μένω στην είσοδο. Έχω ισχυρούς δεσμούς με την ζωή εδώ. Δεν παύει να φαντάζει συναρπαστικό. Μου είπαν πως το άγνωστο=μαθηματικά, μα έχασα την επαφή μαζί τους.. Ίσως δεν την βρήκα ποτέ. Τί το τόσο προφανές μου διέφευγε πάντα; Δεν είμαι πλασμένος για αυτά; δεν είμαι αρκετά έξυπνος; κακό είναι αυτό ή καλό; Σύντομα θα τα ξεχάσω όλα και πάλι. Ο γηίνος κόσμος θα με κυριεύσει πάλι. Το "φαίνεσθαι", οι σχέσεις με τους ανθρώπους... Τα μαθηματικά θα είναι για μένα πάλι κάτι το αδιάφορο αύριο το πρωί! Όσο περνάει η μέρα, η λογική μου υποχωρεί, μα δεν ξέρω τι παίρνει τη θέση της. Οι άμυνες μου χαλαρώνουν και σκέψεις που το πρωί φαντάζουν ανούσιες παίρνουν σάρκα και οστά. Δεν ξέρω ποια κατάσταση προτιμώ...